Dhaulagiri ( 8167 m.n.p.m) nazwa szczytu, oznaczonego przez Indyjską Służbę Topograficzną numerem XLII, wywodzi się z dwóch sanskryckich wyrazów – Dhavala Giri – i oznacza Białą Górę i jest 7 -mym co do wielkości szczytem Świata zaliczany do tzw. „Korony Himalajów” czyli do 14 największych ośmiotysięczników Ziemi a który będzie naszym najbliższym celem naszej wyprawy.
Szczyt Dhaulagiri,który uważany jest za jeden z trudniejszych i niebezpieczniejszych ośmiotysięczników (zginęło już na nim około 60 osób), od pierwszych pomiarów w 1818 r. aż do połowy XIX w. uznawany był za najwyższą górę świata. Zdobyty dopiero w 1960 r. przez wyprawę szwajcarską (Kurt Diemberger, Ernst Forrer, Albin Schelbert oraz Szerpowie Nima Dorjee i Nawang Dorjee) w składzie której znaleźli się również dwaj Polacy: Jerzy Hajdukiewicz i Adam Skoczylas. Nie dotarli oni na sam szczyt, jednakże jako jedyni Polacy w historii uczestniczyli w pierwszej zwycięskiej wyprawie na ośmiotysięcznik. 18 maja 1980 roku Wojciech Kurtyka i Ludwik Jezierski dokonali pierwszego polskiego wejścia a pięć lat póżniej 21 stycznia 1985 r Andrzej Czok i Jerzy Kukuczka zdobyli jako pierwsi Dhaulagiri zimą.
Nasza ekspedycja wyrusza z Polski 17 marca 2009 do Kathmandu a z tamtąd karawaną do bazy na 4770m.n.p.m. gdzie spędzimy w Himalajach 2 miesiące, wchodzimy tzw. Drogą Normalną od strony północno – wschodniej w 6 osobowym składzie: Anna Czerwińska, Zbigniew Bąk, Aleksandra Ihnatowicz, Justyna Szepieniec, Piotr Morawski , Peter Hamor
Podobno najtwardsze charaktery u ludzi kształtują oceany, pola bitwy i górskie szczyty, obyśmy nie byli wystawieni na najcięższe próby....
Do szybkiego...
